در حدود یک دهه گذشته، تحقیقات جدید همه چیزهایی را که ما فکر می‌کردیم در مورد ADHD می‌دانیم دستخوش تغییر کرده است.
یکی از کشفیات این است که تعداد دخترانی که ADHD دارند، با پسران برابر است یا حتی ممکن است بیشتر از پسران باشد. دختران با علائمی متفاوت از علائم ADHD در پسران ظاهر می‌شوند، بنابراین اختلال آن‌ها برای مدت طولانی تا حد زیادی ناشناخته باقی می‌ماند.
یکی دیگر از کشفیات نسبتا اخیر این است که بزرگسالان نیز می‌توانند ADHD داشته باشند. این اختلال فقط برای بچه‌ها نیست.
بنابراین، اگر متوجه شده‌اید که هنگام انجام برخی کارها در تمرکز مشکل دارید، تکانش‌گر هستید، مشکل به تعویق انداختن کار دارید، و در سازماندهی مشکل دارید، می توانید ADHD بزرگسالان داشته باشید.
ADHD بزرگسالان بر اساس اعداد
حدود 9 درصد از کودکان ایالات متحده در سنین 2 تا 17 سال مبتلا به ADHD تشخیص داده شده‌اند. کارشناسان تخمین می‌زنند که این تعداد به دلیل تشخیص اشتباه و والدینی که به دنبال تشخیص یا درمان نیستند، احتمالا بیشتر است.
با این حال، تعداد بزرگسالان مبتلا به ADHD نه تنها در حال ظهور است، بلکه در حال افزایش است. یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که حدود 0.96٪ از بزرگسالان در ایالات متحده دارای ADHD بزرگسالان هستند. در سال 2009 این عدد 0.43 درصد بود که نشان می‌دهد این تعداد نه تنها در یک دهه افزایش یافته، بلکه بیش از دو برابر شده است.
مطالعه دیگری نشان داد که ADHD بزرگسالان در ایالات متحده بین 2.5٪ تا 4.4٪ است و 5.4٪ از کسانی که تشخیص داده شده‌اند مرد هستند در حالی که 3.2٪ زن هستند.
چندین بیماری دیگر اغلب با ADHD همراه است. در واقع، تقریبا دو سوم کودکان مبتلا به ADHD نیز یک یا چند مورد از این شرایط را دارند:
- مشکلات رفتاری
- اضطراب
- افسردگی
- بودن در طیف اوتیسم
- ابتلا به سندروم تورت (داشتن تیک عصبی)
- اختلال یادگیری
- اختلال از دست دادن کنترل خوردن
بسیاری از بزرگسالان مبتلا به ADHD نیز اغلب این شرایط را دارند که اضطراب و افسردگی از بیماری‌های مشترک شایع هستند. با این حال، شرایط در بزرگسالان کمی متفاوت است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- اختلال دوقطبی
- اختلال افسردگی اساسی
- اختلالات اضطرابی
- اختلالات شخصیت
- کج‌خلقی
تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که بین 25 تا 40 درصد از بزرگ‌سالانی که اختلال سوء‌مصرف مواد دارند نیز دارای ADHD هستند. بزرگسالان و نوجوانان مبتلا به بیش‌فعالی بیش از 1.5 برابر بیشتر در معرض ابتلا به یک یا چند اختلال سوء‌مصرف مواد به موادی مانند کوکائین، ماری جوانا، الکل و نیکوتین هستند.
آیا ADHD بزرگسالان دارید؟
تشخیص ADHD در بزرگ‌سالی اکنون کمی ساده‌تر از گذشته است، اما هنوز هم می‌تواند نسبتا خسته‌کننده باشد. آزمایش‌ها و پرسش‌نامه‌هایی وجود دارد که باید تکمیل شوند و تراپیست یا روانپزشک اطلاعات را بررسی می‌کند و سپس تصمیم خود را می‌گیرد.
طبعا هیچ آزمایش خون یا عکس رادیولوژی‌ای وجود ندارد که به فرد بگوید ADHD دارد. این اختلال صرفا با مشاهده رفتار فرد و پرسیدن سوالاتی در مورد رفتار تشخیص داده می‌شود.
اگر مشکوک هستید که ممکن است ADHD داشته باشید اما مطمئن نیستید، ببینید آیا هر یک از این علائم کلاسیک ADHD بزرگسالان را تجربه می کنید یا خیر.
مشکل در تمرکز
این یک علامت کلاسیک ADHD است که تمام سنین افراد مبتلا به این بیماری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مشکلات تمرکز معمولا با فعالیت‌های آرام مانند خواندن یا انجام کارهای اداری رخ می‌دهد.
اگر متوجه شدید که افکار شما دائما در حال حرکت هستند یا در ردیابی مکالمه مشکل دارید یا خواندن برای‌تان مشکل است زیرا نمی‌توانید بر آنچه می خوانید تمرکز کنید، ممکن است ناشی از ADHD باشد.
همچنین بخوانید: حمله پانیک چقدر طول می‌کشد؟
دشواری پیروی از دستورالعمل‌ها
مشکلات برای دنبال کردن مسیرها و پیروی از دستورالعمل‌ها معمولا به دلیل مشکل در تمرکز و مشکل در سازماندهی است.
ممکن است بتوانید یک، دو یا حتی سه مرحله را در مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها دنبال کنید، اما پس از آن تمرکز شما از بین می‌رود. راهنمایی‌های کلامی می‌تواند به خصوص دردسرساز باشد و دستورالعمل‌های نوشتاری ممکن است بیشتر برای شما جذاب باشد.
مشکل در اتمام به موقع کار
مدیریت زمان یک مشکل مهم در ADHD است و بزرگسالان مبتلا به این بیماری اغلب در محل کار خود با ضرب‌الاجل‌های زمانی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند یا حتی با تاخیر به محل کار می‌رسند.
در خانه، ممکن است در برنامه‌ریزی‌ها مشکل داشته باشند یا نتوانند کارها را به موقع انجام دهند، بچه‌ها را در چارچوب برنامه‌های‌شان نگه دارند یا به موقع به قرار ملاقات برسند.
دشواری در به یاد آوردن اطلاعات
این یکی دیگر از مسائل تمرکز است و با تلاش برای پیروی از دستورالعمل‌ها همراه است.
بسیاری از بزرگسالان مبتلا به ADHD شکایت دارند که وقتی به آن‌ها اطلاعاتی داده می‌شود که آن‌ها را حفظ کنند یا یاد بگیرند، ممکن است مجبور شوند بارها آن را بشنوند یا بارها و بارها بخوانند تا اطلاعات را جذب کرده و به خاطر بسپارند.
دشواری در سازماندهی وظایف
هنگامی که فهرستی از وظایف برای تکمیل به فرد بزرگ‌سال مبتلا به ADHD داده می‌شود، احتمالا با مشکل مواجه می‌شود و اغلب این کار را رها می‌کند.
این امر ایجاد یک برنامه یا حتی سازماندهی روز خود را دشوار می‌کند و منجر به تغییرات مکرر شغلی و عدم موفقیت در کار می‌شود. آن‌ها ممکن است وظایف را فراموش کنند یا در دیدن این‌که چگونه وظایف می‌توانند به طور منطقی سازماندهی شوند مشکل داشته باشند.
نحوه درمان ADHD بزرگسالان
درمان ADHD سنتی معمولا شامل دارو، تراپی، و آموزش بیمار در مورد ADHD خود و در عین حال آموزش مهارت‌های مهم زندگی است. اغلب این امر بیش از شخص بیمار را شامل و متوجه خانواده او نیز می‌شود.
در سال‌های اخیر، پزشکان به درک بسیار بیشتری در مورد نحوه درمان ADHD رسیده‌اند و درمان‌های دیگری را یافته‌اند که همزمان برای ADHD و برخی از بیماری‌های همراه به خوبی کار می‌کنند.
برخی از بیماری‌های همراه مانند افسردگی، اضطراب و اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) در واقع می‌توانند ADHD شما را بدتر کنند.
اکثر داروهایی که برای بزرگسالان مبتلا به ADHD تجویز می‌شود، محرک هستند. این داروها سابقه خوبی از نظر موثر بودن دارند.
با این حال، آن‌ها اغلب عوارض جانبی دردسرساز دارند، بنابراین همیشه پاسخ‌گوی همه نیستند. بزرگترین مشکل داروهای ADHD این است که مصرف آن را به خاطر بسپارید.
وقتی شرایطی دارید که از قبل باعث مشکلات تمرکز و حافظه می‌شود، تلاش برای یادآوری مصرف داروی روزانه می‌تواند بسیار چالش‌برانگیز باشد.
چند داروی غیرمحرک نیز وجود دارند که گاهی تجویز می‌شوند، اما برخی از آن‌ها می‌توانند باعث خواب‌آلودگی شوند و در موارد نادر بر قلب تاثیر بگذارند.
درمان شناختی و رفتاری برای کمک به افزایش عزت نفس و آموزش حل مسئله و همچنین مهارت‌های زندگی و تصمیم‌‌گیری بسیار خوب است. مربی‌گری زندگی نیز گزینه خوبی برای آموزش هدف‌گذاری و سازماندهی است.
بدون دیدگاه