این شمایید که همیشه برای دورهم جمع شدن برنامه‌ریزی می‌کنید؟ شمایید که حال‌واحوال می‌کنید و پیشنهاد رفتن به کافه یا یک برنامه تفریحی را می‌دهید؟
نشانه‌های دوستی یا رابطه یک‌طرفه
روابط یک‌طرفه گاهی اوقات به راحتی قابل تشخیص است. اما گاهی اوقات ممکن است تا زمانی که زمان نگذرد متوجه نشوید که دوستی شما یک جاده یک‌طرفه است.
اولین نشانه دوستی یک‌طرفه، عدم وجود حرکات متقابل در ارتباطات است. شما همیشه اولین کسی هستید که دستش را دراز می‌کند. علائم دیگری که ممکن است متوجه شوید دوستی شما یک‌طرفه است عبارتند از:
- احساس می‌کنید همیشه در حال ابراز دوستی هستید، اما هرگز نشانه‌ای دریافت نمی‌کنید
- شما همیشه در کنار آن‌ها هستید، اما هر زمان که به کمک یا حمایت نیاز دارید غایب هستند
- آن‌ها فقط زمانی با شما تماس می‌گیرند که به چیزی نیاز دارند، چه به زمان، پشتیبانی یا امکانات شما
- شما کسی هستید که شروع‌کننده تمام مکالمات است
- شما برای دیدار و انجام برنامه‌ها پیش‌دستی می‌کنید
شاید نیاز داشته باشید: درمان افسردگی
به گفته «سث آیزنبرگ» مربی مهارت‌های رابطه، روابط یک‌طرفه اغلب با فقدان ارتباط متقابل و یک‌طرفه مشخص می‌شود. این پویایی می‌تواند احساس تخلیه عاطفی را در شما ایجاد کند. به جای این‌که از دوستی خود احساس شادی کنید، احساس خستگی می‌کنید، زیرا همیشه کسی هستید که می‌بخشید و هرگز دریافت نمی‌کنید.
اگر شک دارید که این دوستی ممکن است یک‌طرفه باشد، شروع به تجزیه‌و‌تحلیل تعاملات خود کنید و از خود چند سوال بپرسید. آیا عدم تعادل قابل توجهی در حمایت عاطفی که در مقابل دریافت می‌کنید وجود دارد؟ آیا شما کسی هستید که همیشه گوش می‌دهید، کمک می‌کنید و آرامش می‌دهید، در حالی‌که آن‌ها به ندرت متقابل می‌کنند؟
یکی دیگر از راه‌های ارزیابی دوستی‌تان، توجه به پاسخ‌های آن‌ها به مشکلات یا دستاوردهای‌تان است. در یک دوستی سالم و متعادل، آن‌ها با اشتیاق واکنش نشان خواهند داد و مشتاق جشن گرفتن دستاوردهای شما خواهند بود. با این حال، در دوستی‌های یک‌طرفه، پاسخ‌ها احتمالا شامل بی‌تفاوتی یا حسادت خواهد بود.
آیزنبرگ خاطرنشان می‌کند: «مکالمات حول زندگی، مشکلات و دستاوردهای دوست شما می‌چرخد، بدون این‌که علاقه کمی به تجربیات یا احساسات شما نشان داده شود. این نوع دوستی مسموم می‌تواند به عزت نفس و اعتماد به نفس شما آسیب برساند.»
شاید نیاز داشته باشید: درمان وسواس فکری
اثرات یک دوستی یک‌طرفه
دوستی‌های باکیفیت برای رفاه انسان مهم هستند. از سوی دیگر، دوستی‌های یک‌طرفه می‌توانند احساس تنهایی را در شما ایجاد کنند که می‌تواند آسیب‌های سنگینی بر سلامت عاطفی و روانی شما وارد کند. بخشیدن مداوم بدون دریافت چیزی در ازای آن، می‌تواند انرژی شما را تخلیه کند و به شما این احساس را بدهد که حمایتی را که نیاز دارید و می‌خواهید ندارید.
انزوا و مشکلات خودارزشی
ما به طور طبیعی موجوداتی اجتماعی هستیم، بنابراین حمایت اجتماعی برای رفاه ذهنی ما حیاتی است. وقتی ارتباطی ندارید – علی رغم بهترین تلاش‌های‌تان – احساس انزوا، اضطراب و غمگینی می‌کنید. شما می‌پرسید که چرا طرف مقابل به اندازه شما به دوستی متعهد نیست. این می‌تواند به عزت نفس شما لطمه بزند و شما را متعجب کند که چرا تلاش‌های شما از طرف مقابل پاسخ داده نمی‌شود.
ممکن است روی بقیه روابط شما تاثیر بگذارد
روابط یک‌طرفه برای سایر روابط شما نیز خطرآفرین است. اگر از نظر عاطفی روی دوستی سرمایه‌گذاری می‌کنید که تلاش شما را پاسخ نمی‌دهد، زمان و انرژی کمتری برای کسانی که از شما مراقبت و حمایت می‌کنند در دسترس دارید.
می‌تواند باعث خفه شدن رشد شخصی شما شود
دوستی‌های باکیفیت می‌تواند به شما به عنوان یک شخص کمک کند. در یک دوستی یک‌طرفه، طرف مقابل از تمام مزایای آن بهره می‌برد، در حالی‌که شما در ازای آن چیزی کم می‌گیرید یا چیزی دریافت نمی‌کنید. شما در چرخه‌ای گیر کرده‌اید که در آن به سیستم حمایتی برای رشد دیگران تبدیل می‌شوید، اما فرصت‌های مشابهی برای تحقق پتانسیل خود دریافت نمی‌کنید.
می‌تواند به روابط آینده شما هم آسیب بزند
آسیب روانی ناشی از یک دوستی یک‌طرفه می‌تواند تا مدت‌ها پس از گذشتن از آن ادامه یابد و به طور کلی احساس بدبینی نسبت به روابط را در شما ایجاد کند. ممکن است نسبت به پیدا کردن دوستان جدید محتاط باشید و شروع به ایجاد دیوارهای احساسی کنید تا از آسیب رساندن دیگران به شما جلوگیری شود.
این ترس می‌تواند شما را از ایجاد دوستی‌های سالم، معتبر و متقابل باز دارد. همه این‌ها ملاقات با افراد جدیدی را که ممکن است دوستانی شگفت‌انگیز و حامی شما باشند، سخت‌تر می‌کند.
شاید نیاز داشته باشید: درمان اضطراب اجتماعی
درک مختصات دوستی یک‌طرفه
چرا دوستی‌های یک‌طرفه اتفاق می‌افتد؟ درک چگونگی شکل‌گیری این روابط به شما کمک می‌کند وضعیت فعلی خود را بشناسید و به شما کمک می‌کند از الگوهای مشابه در آینده اجتناب کنید.
الگوهای دلبستگی اولیه
«شریل گروسکوپف» یک درمان‌گر اضطراب، تروما و دلبستگی مستقر در لس‌آنجلس، می‌گوید: «از دیدگاه دلبستگی، دوستی‌های یک‌طرفه اغلب به دلیل تجربیات اولیه روابط ما رخ می‌دهند. اگر کسی با این احساس بزرگ شود که باید عشق یا توجه را به دست آورد، ممکن است در روابط دوستانه بیش از حد خود را پررنگ کند، همیشه به دیگران ببخشد اما هرگز در ازای آن چیزی نخواهد. این الگو می‌تواند انسان‌ها را مستعد روابط یک‌طرفه کند.»
شاید نیاز داشته باشید: مشاوره پیش از ازدواج
چگونه به یک دوستی یک‌طرفه رسیدگی کنیم؟
قرار گرفتن در یک دوستی یک‌طرفه می‌تواند آسیب‌زا باشد، و ممکن است وسوسه شوید که فقط از چنین رابطه‌ای کنار بروید. با این حال، کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای حفظ دوستی و هدایت آن به سمت تعادل سالم‌تر انجام دهید. برخی از کارهایی که می توانید برای رفع این نوع دوستی انجام دهید عبارتند از:
مشکل را تصدیق کنید
اولین قدم این است که شرایط را بپذیرید. آسان است که در یک الگو قرار بگیرید و بگذارید همه چیز همان‌طور که هست ادامه یابد. به خصوص اگر از تکان دادن قایقی که در آن قرار دارید می‌ترسید. اما اعتراف به واقعیت امری ضروری است.
به یاد داشته باشید، شما بیش از حد حساس یا حقیر نیستید. اگر دائما احساس می‌کنید که به خاطر دوستی کم‌ارزش شده‌اید و ناراحت هستید، این احساسات معتبر هستند.
درک پویایی دوستی
هنگامی که مشکل را تصدیق کردید، موقعیت را بررسی کنید و به پویایی که در آن نقش دارد فکر کنید. آیا فکر می‌کنید دوست شما از این عدم تعادل آگاه است؟ آیا آن‌ها عمدا این‌گونه رفتار می‌کنند یا ناخواسته؟
گروسکوپف می گوید اولین قدم مهم، در نظر گرفتن پویایی و دوطرفه بودن دوستی است. او پیشنهاد می‌کند: «به این فکر کنید که شما و دوست‌تان چگونه روابط را اداره می‌کنید. اگر اغلب به دلیل نگرانی در مورد دوست‌داشتن زیاد، مدام در حال بخشش هستید (یک ویژگی کلاسیک خوشایند مردم که با دلبستگی مضطرب مرتبط است)، سعی کنید کمی عقب‌نشینی کنید. به دوست‌تان بگویید که حفظ سلامت دوستی برای هر دوی شما مهم است.»
همچنین بخوانید: کنار آمدن با مرگ عزیزان
گفتگو کنید
اگر به نظر می‌رسد دوست شما از مشکل آگاه نیست، ارزش دارد که احساسات خود را با او در میان بگذارید. هدف تهدید کردن یا سرزنش کردن نیست. در عوض، با همدلی و قاطعیت به این گفتگو نزدیک شوید. به جای اعمال آن‌ها (یا عدم انجام آن‌ها) روی آن‌چه خودتان احساس می‌کنید تمرکز کنید.
این گفتگو می‌تواند دشوار باشد، اما به وضوح توضیح دهید که چه احساسی دارید و طرف مقابل چه اقداماتی می‌تواند برای بهبود وضعیت انجام دهد. از جملاتی مثل «احساس می‌کنم» استفاده کنید تا اتهام‌زننده به نظر نرسیده و حالت تدافعی طرف مقابل را کاهش دهید.
بدون دیدگاه